In het maandblad Informatie van maart 2008 (50/2) staat een artikel met als titel ‘De ongemakkelijke waarheid omtrent IT-governance’. In de header staat een prikkelende stelling: “Het falen van IT-projecten wordt met het inrichten van IT-governance niet voorkomen.” Uit een wereldwijd onderzoek onder CIO’s blijkt dat business en IT alignment als belangrijkste drijfveer voor IT-governance wordt gezien, maar ook dat het succes daarbij gering is.
Volgens de auteur benadrukken traditionele IT-governancebenaderingen “de lineaire, planmatige, en top-down procesgang, waarbij besluitvormings- en overlegstructuren kernelementen zijn die geacht worden business en IT-alignment te realiseren”. Hij ziet als beperkingen van deze benadering, dat de complexiteit, dynamiek en de daarmee verbonden onzekerheid wordt ontkend, dat de barrières om strategie eenduidig te operationaliseren in termen van budgetten, plannen en targets worden veronachtzaamd en dat te weinig aandacht wordt geschonken aan de noodzaak van integraal ontwerp (technologie in context).
Als alternatief presenteert de auteur de competentiegerichte IT-governancebenadering: “De organisatorische competentie voor het continu uitoefenen van richtinggevende autoriteit betreffende IT-strategie- en –architectuurontwikkeling en het daarop volgende ontwerp, de implementatie en de operatie van IT-systemen”. De strekking van het relatief lange betoog komt sympathiek over en toch ook wel een beetje obligaat. Het is namelijk niet het een óf het ander. Management is er immers voor bedoeld om doelen na te streven, onzekerheid te reduceren en samenhang te bewaken. Uiteraard zonder de complexiteit en gedeeltelijke onvoorspelbaarheid van de werkelijkheid uit het oog te verliezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten